ILGIN Erarslan YanmazFotoğraflarla...

İnci Pastanesi ve Yeni Rüya Sineması

İstiklal Caddesi Cercle D’Orient binasında bulunan Yeni Rüya Sineması ve İnci Pastanesi, sırasıyla 2010 ve 2012 yıllarında kapandı.
”İki süper film birden” afişleri indirildiğinde adı ”Rüya” olan sinemanın adına ‘yeni’ eklendi. Festival izleyicisine ve filmlerine ancak bir yıl kadar hizmet ettikten sonra tahliye kararı ile kepenklerini indirdi. Sonrasında da adını hatırlayan pek olmadı. İki yerin de kalmayan kalıntılarının üzerine yenileme alanı olarak tescillendikten sonra restore edilip yaşama kazandırıldığı iddia edilen Grand Pera ‘inşaa’ edildi.
Netflix icat edilmemiş ve San Sebastian keki de ün salmamıştı. Film sinemada izlenir ve iki film arası profiterol yenirdi. Bahsettiğim de 1900’lerin ortası değil. Zaten o zamanlar Lale Sineması, Ar Sineması, Markiz Pastanesi var. Anneme sorsam Beyoğlu’nun en güzel zamanını o yaşadı bana sorsanız en güzel zamanını ise ben yaşadım. Arkadaşımın kızına sorsam en güzelini şimdi o yaşıyor. Dili olsa da keşke Beyoğlu’na sorsak ‘hangi zamanda kalmak isterdin diye’. Mesele en güzel zamanlarımız değil elbet. Ben bu fotoğrafı arşivin oldukça kuytu köşelerinden birinde buldum ve birden aklıma o dönem hissettiklerimizi çok güzel anlatan bir tabir geldi. İstiklal Caddesi’nin ruhuna aykırı yeniden inşaa edilen alışveriş odaklı bu büyük yeni yığınlara şöyle deniyordu ”evin içine çadır kurmak gibi”.
Bence hatta evinizin işgal edilip sizi ardiyede çadırda yaşamaya zorlamaları gibi. Evindesin ama değilsin. Güvendesin ama değilsin. Biliyorsun ama artık tanıyamıyorsun. Senin ama yabancısın. Yaşıyorsun ama nerede bilmiyorsun. Arada bir de çadırın içine bitmek bilmeyen o kafalardan biri uzanıyor ve şuursuzca soruyor ‘mutlusunuz değil mi?’ Mutsuzum o yüzden de çıktım çadırdan, kalanlar benimdir geçmişimdir, sahiplenmek istediğim evim gibi hissettirecek değişimler de geleceğim…

fotoğraf © Ilgın Erarslan Yanmaz

@ilginerarslanyanmaz